Fauré Requiem: Afscheid van de zintuigen

 

6. Libera Me.

Fragment.

​

Ik doe nog een keer mijn ogen open. Je blik heeft mij al losgelaten.

Buiten vliegt een vogeltje rakelings langs het raam.
Zoals je nu kijkt, alert, bezorgd, zo zal ik je onthouden.
Je ogen gefocust op het leven.
Ik ben niet moe, maar ik heb genoeg gezien.

Er staat een fanfare op me te wachten. Ik moet voorop. Ik neem hun wiegende gang over.
Dus dit is de dag. Daar gaan we.

​

​

​